13 Παράδειγμα οξειδωτικού παράγοντα: Γεγονότα που πρέπει να γνωρίζετε -

Το παράδειγμα οξειδωτικού παράγοντα αναφέρεται σε ανηγμένα στοιχεία, τα οποία διαχωρίζουν τα ηλεκτρόνια από άλλα στοιχεία στις αντιδράσεις οξειδοαναγωγής. Ας περιγράψουμε τα παραδείγματα.

Τα παραδείγματα οξειδωτικών παραγόντων παρατίθενται παρακάτω:

Στοιχεία αλογόνου (Cl, Br, I, F)
Οξυγόνο (O2)
Υπεροξείδιο του υδρογόνου (H2O2)
Υπερμαγγανικό κάλιο (KMnO4)
Διχρωμικό κάλιο (K2Cr2O7)
Νιτρικό οξύ (HNO3)
Διοξείδιο του άνθρακα (CO2)
Συμπυκνωμένο θειικό οξύ (H2SO4)
Διοξείδιο του αζώτου (NO2)
Νερό (H2O)
Χαλκός (Cu2+)
Κανονικό αλάτι (NaCl)
Ακετόνη (C3H6O)

Στοιχεία αλογόνου (Cl, Br, I, F)

Η συγγένεια ηλεκτρονίων αναφέρεται σε μια παρόρμηση του στοιχείου να έχει ηλεκτρόνια στον κενό χώρο των φλοιών σθένους του. Η ηλεκτροαρνητικότητα των στοιχείων αναφέρεται στην ώθηση λήψης ηλεκτρονίων από μόνη της. Η τάση των αλογόνων να έλκουν τα ηλεκτρόνια και να παράγουν ιόντα αλογονιδίου είναι ο βασικός λόγος που τα καθιστά ισχυρά οξειδωτικά.

Οξυγόνο (O2)

Το οξυγόνο είναι το πιο αποτελεσματικό παράδειγμα οξειδωτικού παράγοντα. Αυτό το στοιχείο είναι ιδιαίτερα πολύτιμο στην κανονική ζωή των ανθρώπων. Λειτουργεί ως οξειδωτικό μειώνοντας παράλληλα τη σκουριά, υποστηρίζοντας το ανθρώπινο σώμα στην αναπνοή και διευκολύνοντας τα ζωντανά όντα να κάνουν αερόβια αναπνοή. Θεωρείται ως οξειδωτικό.

Υπεροξείδιο του υδρογόνου (H2O2)

Το υπεροξείδιο του υδρογόνου είναι ένας οξειδωτικός παράγοντας καθώς μπορεί να αναχθεί εύκολα για να μετατρέψει το καρβοξυλικό οξύ σε υπεροξυ οξύ. Ωστόσο, το υπεροξείδιο του υδρογόνου είναι το ίδιο είδος οξειδωτικού με το οξυγόνο, αλλά είναι πιο ισχυρό από το Οξυγόνο. Καθώς αυτή η ένωση περιέχει ένα περισσότερο οξυγόνο, επιβάλλει ισχυρή οξείδωση από το κανονικό μόριο οξυγόνου.

Υπερμαγγανικό κάλιο (KMnO4)

Το KMnO4 είναι ένα αξιόπιστο παράδειγμα ισχυρού οξειδωτικού παράγοντα. Η κατάσταση οξείδωσης του μετάλλου (Mn) είναι +7, η οποία είναι συνήθως υψηλή. Αυτό το μέταλλο οδηγεί την τάση της απώλειας ηλεκτρονίων ευκολότερα για τη συνολική ένωση. Η ένωση κυρίως ανάγεται σε καρβοξυλικό οξύ στις χημικές αντιδράσεις.

Παράδειγμα οξειδωτικού παράγοντα — **Παράδειγμα KMnO4 ως οξειδωτικού παράγοντα από Wikipedia**

Διχρωμικό κάλιο (K2Cr2O7)

Το διχρωμικό κάλιο είναι ένα παράδειγμα ισχυρού οξειδωτικού παράγοντα καθώς οξειδώνει ιόντα υδροξυλίου και πολλές άλλες ενώσεις. Τις περισσότερες φορές, η χρήση της ένωσης πρέπει να μειωθεί σε όξινα μέσα. Γενικά, χρησιμοποιείται σε χημικά εργαστήρια για την οξείδωση των ενώσεων για να δώσει αλδεΰδες και καρβοξυλικά οξέα.

Νιτρικό οξύ (HNO3)

Η κατάσταση οξείδωσης του Αζώτου στο Νιτρικό οξύ είναι +5. Αυτό το γεγονός σημειώνει ότι η ένωση είναι εξαιρετικά ικανή να προσλαμβάνει ηλεκτρόνια. Η κατάσταση οξείδωσης του αζώτου δεν μπορεί να είναι μεγαλύτερη από +5. Κυμαίνεται στο εύρος από -3 έως +5. Υποδεικνύει ότι η ένωση είναι ένας κατάλληλος δέκτης ηλεκτρονίων από έναν δότη ηλεκτρονίων.

Διοξείδιο του άνθρακα (CO2)

Το CO2 είναι το παράδειγμα του οξειδωτικού παράγοντα. Εκπέμπει φυσικά γλυκόζη σε νερό που ονομάζεται αντίδραση φωτοσύνθεσης. Συμβαίνει στα φύλλα των πράσινων φυτών που περιέχουν χλωροφύλλη. Το διοξείδιο του άνθρακα κερδίζει εύκολα ηλεκτρόνια και κάνει τη διαδικασία οξείδωσης ενεργή στη φωτοσύνθεση.

Συμπυκνωμένο θειικό οξύ (H2SO4)

Το θειικό οξύ σε συμπυκνωμένη μορφή είναι ένα παράδειγμα ισχυρού οξειδωτικού παράγοντα. Είναι εξαιρετικά δραστικό αλλά όχι περισσότερο από το Νιτρικό οξύ. Το H2SO4 είναι ένα ισχυρό οξύ Bronsted. Τείνει να αντιδρά με το νερό της αμφοτερικής βάσης και παράγει H₃O⁺ ιόντων. Αυτή είναι μια αποτελεσματική ιδιότητα των οξειδωτικών παραγόντων.

Διοξείδιο του αζώτου (NO2)

άζωτο το οξείδιο είναι ένα εξαιρετικό κοινό παράδειγμα του οξειδωτικού παράγοντα. Αυτό το οξείδιο παρατηρείται ότι αποσυντίθεται παρουσία θερμότητας. Εκπέμπει άζωτο και οξυγόνο. Το άζωτο έχει αριθμό οξείδωσης από +2 έως +5. Σε αντίδραση με το νερό, το NO2 εκλύει εύκολα ΗΝΟ3, το οποίο βρίσκεται επίσης ως ισχυρός οξειδωτικός παράγοντας.

Νερό (H2O)

Το νερό θεωρείται επίσης ως παράδειγμα οξειδωτικού παράγοντα. Αν και αυτή η αμφιπρωτική ένωση είναι πιο αξιόπιστη στη δωρεά ηλεκτρονίων, παρουσία ισχυρού δότη ηλεκτρονίων η ένωση δρα ως οξειδωτικός παράγοντας. Ένας ισχυρός αναγωγικός παράγοντας μπορεί να επηρεάσει την ένωση ώστε να δεχθεί ηλεκτρόνιο και να σχηματίσει Η₃O⁺.

Χαλκός (Cu2+)

Το Cu2+ δρα ως οξειδωτικός παράγοντας σε ειδική περίπτωση αντίδρασης οξειδοαναγωγής. Μόνο μία πιθανή αντίδραση οξειδοαναγωγής αποδεικνύει ότι ο χαλκός είναι επίσης καλός οξειδωτικός παράγοντας. Με τη μορφή οξειδίου του χαλκού, το μέταλλο εμπλέκεται στην αντίδραση αερίου υδρογόνου. Όταν το αέριο υδρογόνο σχηματίζει νερό, ο χαλκός δρα ως οξειδωτικός παράγοντας στην αντίδραση.

Κανονικό αλάτι (NaCl)

Το αλάτι που χρησιμοποιείται τακτικά ως το πιο απαραίτητο μαγειρικό υλικό είναι επίσης καλό οξειδωτικό. Το NaCl ανάγεται παρουσία πολικού διαλύτη όπως το νερό. Η ένωση δίνει εύκολα βάση όπως NaOH και οξύ όπως υδροχλωρικό οξύ. Εδώ, τόσο το προϊόν της αντίδρασης μεταξύ NaCl και Νερού είναι αναγωγικός παράγοντας.

Ακετόνη (C3H6O)

Η ακετόνη είναι ένα παράδειγμα οργανικού οξειδωτικού παράγοντα. Αυτή η ένωση μειώνεται στην αντίδραση μεταξύ βοριοϋδρικού νατρίου και ακετόνης. Παρατηρείται ότι το ιόν υδριδίου δρα ως αποτελεσματικός αναγωγικός παράγοντας δωρίζοντας ηλεκτρόνια στην ακετόνη, όπου ο δεύτερος άνθρακας περιέχει δύο θετικά φορτία με ώθηση για ηλεκτρόνια.

Συμπέρασμα

Μπορούμε να βρούμε ότι όλοι οι ισχυροί οξειδωτικοί παράγοντες αντιδρούν αρκετά φυσικά. Αυτά εμφανίζονται ως πιθανά ενεργά συστατικά για χημικές αντιδράσεις και το καθένα έχει ισχυρό ευεργετικό ρόλο στη χημεία για την ενίσχυση των χημικών ισορροπιών στις αντιδράσεις οξειδοαναγωγής.

Τελευταίες δημοσιεύσεις στη Χημεία